- kütikül
- kütikül sbiol Kutikula f
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
kütikül — is., bit. b., Fr. cuticule 1) Yaprakların her iki yüzünde bulunan ve suyu sızdırmadığı için bitkinin kurumasına engel olan ince zar 2) hay. b. Kabukluların ve böceklerin örteneğinin koruyucu, kitinli katmanı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kenel — m I, D. u, blm «odmiana węgla kamiennego powstała z drobnych szczątków roślin lądowych (np. spor, pyłków, kutikul); węgiel kenelski» ‹ang.› … Słownik języka polskiego